آینه

باز در آینه دنبال خودم میگشتم

 بخش بزرگی از وجودم را گم کرده بودم خودمو پیدا کردم برای خودم لبخند زدم و باز هم حس کردم میشه دلیلی برای زندگی کردن داشت

قاب پنجره زیبائی که پشتش یه باغچه یخ زده ست باغچه ای که یه چشمش خوابه و یه چشم دیگه اش بیدار و منتظر یه نگاه مهربونه تا گرم شه

گنجشکهای کوچک گرسنه که پشت یکی از پنجره ها خورده غذاهایی که یه دست مهربون براشون ریخته به نوکشون میگیرن و زود میپرن زیر بوته ها قایم میشن و با ولع میخورنش

آسمون بلند آبی با ابرهای پاره پاره ، با اینکه دیگه برف نمیاد ولی حالا یه جور دیگه قشنگه

مرغ های دریایی که توی آسمون اوج گرفتن و از دوردست درخشش بالهاشون رو زیر نور خورشید  میشه دید

هنوزم میشه داستان کوتاهی خوند و عبرت گرفت ، یه بیت شعر زیبا روی تابلو نوشت وگاه گاهی توی خستگی کار بهش زل زد و کمی اندیشید

هنوزم میشه با شادی و شور کار کرد و از کار لذت برد

توی چشمم توی آینه شوق آزادی درخشید بی نیاز به نگاه و توجه آدمهای کوچک و ضعیف

میشه با قلبی پر از خدا به دیگران عشق ورزید